هرکاری کردم ،اخراجی ها ساخته نشود!
در پی مصاحبه اخیر جمال شورجه، «مسعود ده‌نمکی» یادداشتی را در این خصوص منتشر کرد و نوشت: من هم معتقدم ما باید با هم در یک جبهه علیه یک دشمن مشترک بجنگیم به شرط آنکه کسی زیر پای همسنگرش را خالی نکند!
مهمترین سوژه جنگ همان بعد آدم‌سازی آن بود نه آدم‌کشی آن در صحنه‌های اکشن!
هرکاری کردم ،اخراجی ها ساخته نشود!
این سخن جناب آقای برادر جما ل شورجه است که در دفاع از سریال حضرت یوسف و تقبیح اخراجی ها و به گونه ای همان ذم شبیه به مدح اخراجی هاست که در مصاحبه با روزنامه اعتماد ملی طرح شده (که البته قبلا مصاحبه با این نشریات را خیلی از این دوستان حرام می دانستند و به من انتقاد می کردند که چرا پای مصاحبه این روزنامه ها می نشینی!).
حضرت ایشان در شورای صدور پروانه ساخت و در انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس مسئولیت دارند ...و این سمت ها سخنان ایشان را بیشتر در خور توجه می کند.
(قابل توجه کسانی که می گفتند اخراجی ها برای ساخت مشکلی نداشته است )
گرچه شنیدن این سخنان برایم تازگی نداشت و از جانب خیلی ها قابل درک است جز آقای شورجه که مشهور به حسن خلق و تقوا است و صد البته شنیدن آن مرا متاثر کرد .قبلا نقل قول های از این دست از جانب ایشان شنیده می شد را نمی پذیرفتم و با خود می گفتم ایشان اگر مسئله ای هم با من یا فیلم داشته باشد بر اساس آموزه های دینی اول با خود آدم طرح می کند
در تفاوت از زمین تا آسمانی سلیقه ها و اعمال نظر در کارها در این مملکت همین بس که آقایان سلحشور و شورجه و برخی دوستان دیگرشان اخراجی ها را به اسم دفاع از جبهه و جنگ و سینمای دفاع مقدس این چنین آماج لطف! در مراحل تصویب فیلم نامه تا مراحل بعد کردند و در مقابل
محسن رضایی فرمانده دوران جنگ می گوید اخراجی ها جعبه سیاه جنگ را گشود.
آقای احمدی مقدم فرمانده نیروی انتظامی کشور و از سرداران دوران جنگ می گوید اخراجی ها واقعیت جنگ بود.
آقای دریادار شمخانی از فرماندهان ارشد سپاه اخراجی ها را خط شکن طرح حقایق می نامد.
آقای تقوی رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه کشور در کنگره سراسری ائمه جمعه به آنها سفارش می کند اخراجی ها را یکبار دیگر با دقت ببینند.
نماینده رهبری در بنیاد شهید از آن تجلیل می کند.
رئیس بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس ار آن دفاع می کند.
روزنامه لس آنجلس تایمز آمریکه می نویسد این فیلم محاسبات آمریکا را در مورد جوانان ایرانی به هم ریخت!
نمی دانم آقای شورجه و دوستانی که اینقدر کارشکنی کردند تا اخراجی ها ساخته نشود با خواندن این تحلیل و وا دادگی روزنامه دشمن در برابر پیام یک فیلم چه جوابی پیش خدا دارند؟
این هیچکاکان اسلامی!! با کدام فیلم خود دشمن را وادار به این اعتراف کردند که حالا منت می گذارند که امروز مجبور شده ایم در قحط الفیلمی این فیلم را هم بپذیریم!!
وزیر این مملکت دو بار سر صحنه فیلمی می آید که آقایان( شامل از هر دو نوع تفکر شورجه ای و جریان مقابلش ) در مراحل ساخت فیلم اینچنین هر کاری می توانند میکنند تا ساخته نشود و اگر ساخته شد موقع قضاوت و داوری جلسه را ترک می کنند و تهدید به استئفا می کنند و اگر اکران گرفت و فروخت جمع می شوند و پیش عالیترین مقامات کشور می روند و فریاد وا اسلاما و ا هنرا و واجنگا سر می دهند و اگر جواب نداد سی دی اش را ...
نمی دانم سینماگران جنگ ما جنگ را باید از زبان چه کسانی بشنوند و یاد بگیرند و باور کنند؟ گیریم من اصلا جبهه نبودم !!! به شرط آنکه سابقه حضور در شهرک سینمائی دفاع مقدس را جزو هشت سال جنگ حساب نکنند!
الته من نمی گویم کسی که جبهه نبوده فیلم جنگی نسازد اما دیگر جنگ را هم برای ما تعریف نکند!!!
دوستانی که از ارزش هنری اخراجی ها به عنوان یک کار اولی اینچنین می نالند هر کس نداند فکر می کند با اینهمه امکاناتی که در این بیست سال در اختیارشان بوده بنهور ساخته اند و حالا دیگران باید در برابر علم و عمل حضرات کرنش کنند..
برای من که در آغاز را قرار دارم اگر قرار باشد سواد سینمایی کسی ملاک سنجش کارم باشد مسلما نظر اساتید سینما که اتفاقا در کنار ذکر معایب حسن های آنرا به مراتب بیشتر دانسته اند قابل باور تر است. کسانی که زمانی که در حوزه نشریات و ژورنالیسمبودم به عنوان یک ژورنالیست منتقد آثارشان بودم و باید طبیعتا آنها دق و دلیشان را ا سر فیلم خالی می کردند نه کسانی که نشریات ما تریبون آنها بوده !!!
نظرات آقایان داوود میرباقری و فریدون جیرانی و ابراهیم حاتمی کیا و داریوش مهرجوئی و خیلی های دیگر درذکر نقاط قوت و ضعف این فیلم در برابر این نظرات کارشناسانه دوستان شنیدنی است.
وقتی آن حدیث را در برنامه شب شیشه ای تلوزیون خواندم (که ملائک دو جا به کارهای آدمی می خندد) منظورم همین رفتارهایی بود که باعث آن اعتراض من در جشنواره شد و خیلی ها از پس پرده خبر نداشتند و هنوز هم ندارند .البته در تشریح این جمله که (هر کاری که می توانستم بکنم کردم تا اخراجی ها ساخته نشود کردم)اینقدر حرف نگفته است که مصلحت وادار به سکوتم کرده .
بعد از تحریر:
بعد از نگارش این متن در پاسخ به مصاحبه ایشان با روزنامه اعتماد ملی آقای شورجه در مصاحبه با خبرگزاری فارس گفته اند که من یکسال پیش چنین حرفی را زده ام امروز هم به آن معتقدم.شاید ایشان مصاحبه خود با آن روزنامه را ندیده اند!
تاکید ایشان بر غنی بودن تاریخ دفاع مقدس از سوژه های خاص به حق است ولی مهمترین سوژه جنگ همان بعد آدم سازی آن بود نه آدم کشی آن در صحنه های اکشن!
کافی است خود آقای شورجه تفاوت های عباس دوران واقعی با عباس دورانی که در فیلم خود نشان داده را یکبار برشمارد تا متوجه منظور ناگفته من بشود.
اساسا هنر امام ساختن عباس دوران ها بود که بخش سانسور شده سینمای جنگ و خاطرات ماست.
استفاده از زبان طنز در ادبیات داستانی جنگ و سینما تاکید مقام معظم رهبری است .اگر برخی منتقدین جبهه می بودند ودر بین نیروهای رزمی زندگی می کردند متوجه می شدند که شیران روز و زاهدان شب چگونه طنازی می کردندو چرا حالا باید برای ادبیات شفاهی آنها دهها جلد کتاب نوشت.
به نظر من هجو جنگ را کسانی کرده اند که نتوانستند در این سالها مخاطب حد اقلی را برای این ژانر حفظ کنند و به جای آسیب شناسی توپ را درزمین دیگران می اندازند.
من قصد بی حرمتی به آثار و زحمات ایشان و دیگر دوستانی که با خون دل سالها فیلم ساخته اند را ندارم و فقط به عنوان یک رزمنده روایت و دیده های خود از جنگ را به تصویر کشیده ام تا در کنار صدها اثر دیگر روایتی متفاوت ارائه دهم. کما اینکه در این روایت متفاوت که مخاطبش نسل جدید و جنگ ندیده بود فیلم با زبان طنز مفاهیم اخلاقی و عرفانی را به خوبی طرح می کند و صد البته مخاطب عاماز در درک این پیام عاجز نبوده و حتی تریبون های دشمن نیز عصبانیت خود را از این پیام پنهان نکردند.
من هم معتقدم ماباید با هم در یک جبهه علیه یک دشمن مشترک بجنگیم. به شرط آنکه کسی زیر پای همسنگرش را خالی نکند و بپذیرد دیگران هم دغدغه دین و ارزشها و کشور را دارند و مبنای ما محکمات است نه سلیقه افراد!
بگذارید جنگ را به تعبیر شهید خرازی درست تعریف کنیم نه درشت.بگذاریم نسل امروز هم شهدا و رزمندگان را ازخود و مانند خود بدانند و به حماسه آنهاافتخار کنند.
من اگر جای ایشان و دوستانی از این دست بودم با نگاهی کوتاه به مواضع رسانه های دشمن در قبال فیلم و ده نمکی از خود می پرسیدم که او چه کرده که این همه دشمن این همه به او می تازد و ما هم با زیانی دیگر کار آنها را در داخل کشور انجام می دهیم!
