علائم و منزلت شب قدر

حدیث:

قال الباقران علیهما السلام:

سالته عن علامة لیلة القدر، فقال: علامتها ان یطیب ریحها، و ان کانت فى برد دفئت، و ان کانت فى حر بردت فطابت. (1)

ترجمه:
(محمد بن مسلم) از علامت لیلة القدر پرسید؟ پس امام (ع) فرمود: علامت لیلة
القدر این است که بوى خوشى از آن پخش مى‏شود، اگر در سرماى (زمستان) باشد
گرم و ملایم مى‏گردد، و اگر لیلة القدر در گرماى (تابستان) باشد خنک و
معتدل و نیکو مى‏گردد.

توضیح:

علامه
طباطبائى در علایم شب قدر مى‏گوید: روایات در معنى و خصایص و فضایل شب قدر
بسیار است، در بعضى از آن روایات علامت هایى براى شب قدر ذکر کرده از قبیل
اینکه شب قدر، صبح آن شب آفتاب بدون شعاع طلوع مى‏کند و هواى آن روز معتدل
است. (المیزان، ج 40، ص 332)

حدیث:

قال ابو عبد الله علیه السلام:

لیلة القدر فى کل سنة و یومها مثل لیلتها. (2)

ترجمه: شب قدر در هر سال است و روز آن مثل شب آن مى‏باشد.

حدیث:

قال النبى (صلى الله علیه و آله):

ان انا ادرکت لیلة القدر فما اسال ربى؟ قال (ص): «العافیة‏». (3)

ترجمه: به پیامبر(ص) گفته شد: اگر شب قدر را دریابم از خدا چه چیزى را مسئلت کنم؟ فرمود: «عافیت را».

حدیث:

قال موسى (علیه السلام): الهى ارید قربک، قال: قربى لمن استیقظ لیلة القدر،

قال: الهى ارید رحمتک، قال: رحمتى لمن رحم المساکین لیلة القدر،

قال: الهى ارید الجواز على الصراط، قال: ذلک لمن تصدق بصدقة فى لیلة القدر،

قال: الهى ارید من اشجار الجنة و ثمارها، قال: ذلک لمن سبح تسبیحه فى لیلة القدر،

قال: الهى ارید النجاة من النار، قال: ذلک لمن استغفر فى لیلة القدر،

قال: الهى ارید رضاک، قال: رضاى لمن صلى رکعتین فى لیلة القدر. (4)

ترجمه:

موسی (علیه السلام)گفت:

خداوندا! مى‏خواهم به تو نزدیک شوم، فرمود: قرب من از آن کسى است که شب قدر بیدار شود،

گفت: خداوندا! رحمتت را مى‏خواهم، فرمود: رحمتم از آن کسى است که در شب قدر به مسکینان رحمت کند.

گفت: خداوندا! جواز گذشتن از صراط را از تو مى‏خواهم فرمود: آن، از آن کسى است که در شب قدر صدقه‏اى بدهد.

گفت‏: خداوندا! از درختان بهشت و از میوه‏هایش مى‏خواهم، فرمود: آنها از آن کسى است که در شب قدر تسبیحش را انجام دهد.

گفت: خداوندا! رهایى از جهنم را مى‏خواهم، فرمود: آن، از آن کسى است که در شب قدر استغفار کند.

گفت‏: خداوندا خشنودى تو را مى‏خواهم، فرمود: خشنودى من از آن کسى است که در شب قدر دو رکعت نماز بگذارد.

توضیح:

لیلة
القدر شبى است که قرآن نازل شده است و ظاهراً مراد به قدر، تقدیر و
اندازه‏گیرى است. خداى تعالى در آن شب حوادث یکسال را یعنى از آن شب تا شب
قدر سال آینده را تقدیر مى‏نماید، زندگى و مرگ، رزق، سعادت، و شقاوت و
چیزهایى از این قبیل را مقدر مى‏سازد.

رمضان، تجلى معبود (ره توشه راهیان نور) ص 95

جمعى از نویسندگان

پى نوشتها:

1- وسائل الشیعه، ج 7 صفحه 256.

2- وسائل الشیعه، ج 7 صفحه 262.

3- مستدرک الوسائل، ج 7 صفحه 458.

4- مستدرک الوسائل، ج 7 صفحه 456.

بر گرفته از IMAMALINET.NET

ارائه دهنده مقاله (12) : محمد مهدی رفیعی

 فوق العاده:                                                                              فوق العاده:

                          نخستین تصویر از سیاره ای فراخورشیدی؟! 

اگرچه
در دوران ما پیدا شدن سیاره ای فراخورشیدی خبر چندان عجیبی به شمار نمی
رود، اما تصویر برداری از شبه سیاره ای در اطراف ستاره ای خورشید مانند
توانسته است بار دیگر توجهات را بسوی فراخورشیدی ها جلب کند.

اینکه
دانشمندان بتوانند از یک سیاره که بدور ستاره ای بغیر از خورشید در حال
گردش است، عکس بگیرند، اتفاقی عجیب و جدید محسوب می شود. زیرا در سالهای
اخیر سیارات متعددی از روشهای غیرمستقیم کشف شده بودند که بدور ستاره های
دیگر می گشتند، ولی این بار احتمال می رود که از یک سیاره ی فراخورشیدی
عکسی تهیه شده است!

اخیراً اخترشناسان دانشگاه تورنتو خبرنامه ای را
منتشر کردند که در آن اعلام شده بود این دانشمندان توانسته اند با کمک
تلسکوپ دو پیکر شمالی در موناکی هاوایی،‌ جرمی را آشکار کنند که احتملا
نخستین تصویر از سیاره ای در مدار ستاره ی معمولی و خورشید مانند است.

مقایسه

بنا
بر این گزارش 3 دانشمند این طرح موفق شده اند تصویری از ستاره جوان 1RXS
J160929.1-210524 که حدود 500 سال نوری با زمین فاصله دارد و همدم احتمالی
آن تهیه کنند. این گروه با بررسی طیفی این همدم اعلام کرد این جسم دارای
جرمی معادل 8 برابر جرم مشتری بوده و در فاصله 330 واحد نجومی (فاصله زمین
– تا خورشید) از ستاره مادر خود قرار دارد.  این در حالی است که در منظومه
شمسی فاصله دورترین سیاره (نپتون)‌تا خورشید تنها 30 واحد نجومی است.
ستاره مادر اگرچه بسیار جوان به شمار می رود اما از نظر جرمی مشابه خورشید
است.

به گفته دیوید لافرنسیر،‌ که رهبری این گروه مطالعاتی را بر
عهده داشته است،‌ این نخستین باری است که جرمی سیاره مانند در اطراف ستاره
ای خورشید مانند تصویر برداری می شود و اگر ما بتوانیم ثابت کنیم که این
جرم در بند گرانش ستاره مادر قرار دارد  گام بسیار مهمی در درک منظومه های
سیاره ای برداشته ایم.

تا کنون تنها اجرام سیاره مانندی که به طور
مستقیم تصویری از آنها تهیه شده است،‌ به سیاره های سرگردان (که در مدار
هیچ سیاره ای قرار ندارند )‌و یا سیاره هایی مربوط می شده است که به دور
کوتوله های قهوه ای در حال گردش بوده اند.

وجود جسمی با جرم معادل
یک سیاره در چنین فاصله دوردستی از یک ستاره موضوعی تازه و حیرت انگیز
ارزیابی می شود که می تواند نظریه های موجود مبنی بر روش شکل گیری و گسترش
و تحول سیارات فراخورشیدی را با چالش مواجه کند. به گفته محقان طرح این
یافته بیش از هر چیز بر این واقعیت تاکید می کند که شاید بیش از یک سناریو
برای شکل گیری دنیا های سیاره ای در جهان وجود داشته باشد.

این تصویر با کمک دست آوردهای جدید فناوری
اژتیک سازگار به دست آمده است که می تواند تغییر ها و آشوب های جوی را تا
حد امکان کاهش دهد.  بررسی تصاویر فروسرخ و طیفی این جرم مشکوک مشخص کرد
که این جرم برای آنکه ستاره یا حتی کوتوله قهوه ای پرجرمی باشد بسیار سرد
است و در عین حال سن بسیار کمی دارد.

در سالهای آینده باید این
ستاره و همدم مشکوک آن زیر نظر گرفته شوند تا بتوان حرکت مداری آن به دور
ستاره را – اگر وجود داشته باشد – آشکار کرد. اگر فرض بر آن باشد که وضعیت
مداری این دو جرم در بهترین شرایط ممکن برای ناظران زمینی باشد حداقل 2
سال طول خواهد کشید تا بتوان وضعیت دقیق مداری آن را تایید کرد.

مارتین
ون کرکویژگ ،‌یکی از اعضای تیم تحقیقاتی گفت،‌ ما برای ادامه جستجوی
مستقیم سیارات به عمد ستاره های جوان را انتخاب کرده ایم چرا که سیارات
احتمالی اطراف این ستاره ها هنوز فرصت خنک شدن پیدا نکرده اند و ما می
توانیم آنها را درخشان تر از سیارات متعلق به منظومه های سال خورده تر
آشکار کنیم.

تخمین
زده می شود که این جرم مشتری گون،‌ دمایی معادل 1800 کلوین،‌که در مقایسه
با مشتری در منظومه ما که تنها 160 کلوین دما دارد،‌کره ای سوزان به شمار
می رود. ستاره مادر این منظومه از رده طیفی K7 است و دمای آن 5 درصد
خورشید برآورد می شود.

این کشف در بخشی از فرآیند جستجو و مطالعه 85 ستاره جوان که حدود 5 میلیون سال از زمان تولد آنها می گذرد اتفاق افتاده است.

سیاره
های فراخورشدی نه تنها دید ما را نسبت به وضعیت وجود دنیاهایی متفاوت در
فراسوی منظومه شمسی بهبود می دهد که به سوالات اساسی در خصوص پیدایش و
تکامل خانه خودمان در کیهان نیز کمک خواهد کرد.

منبع:

Space Flight Now   

به نقل از:

http://nojumnews.com/

تصحیح و اضافات:

ا.م.گمینی

                                "زفیر" رکورددار هواپیماهای بی‌سرنشین

یک هواپیمای خورشیدی، به تازگی رکورد تداوم پرواز هواپیماهای بدون سرنشین را به نام خود ثبت کرده است.

زفیر-6
سه شبانه روز را در آسمان ماند و شب را به کمک نیروی باتری‌های شارژ شده
در نور خورشید طی کرد. پرواز این پرنده انگلیسی به‌طور آزمایشی و برای جلب
نظر مسئولان ارتش ایالات متحده که به‌دنبال انواع فناوری‌های جدید جهت
پشتیبانی سربازان روی زمین هستند، صورت گرفت.

                                                         

زفیر
ابزاری ایده‌آل برای عملیات شناسایی است و به علاوه این هواپیماهای بدون
سرنشین می‌تواند برای رله مکالمات و ارتباطات میدان نبرد به خدمت
فرماندهان درآید.

کریس کلر از وزارت دفاع بریتانیا و شرکت تحقیقاتی QinetiQ می‌گوید: وسایل نقلیه بدون سرنشین (UAV) نسبت به هواپیماهای متعارف و حتی ماهواره‌ها دارای مزیت‌هایی است؛

اصلی‌ترین
مزیت ایستایی است، یعنی پرنده بدون سرنشین تمام وقت در محل مورد نظر حضور
خواهد داشت، بر خلاف یک ماهواره که با توجه به نوعش فقط دو یا چند بار در
طول شبانه روز از آنجا عبور می‌کند و در نتیجه تنها قادر به دریافت تصاویر
لحظه‌ای از فعالیت‌هاست.

پرواز اخیر در محل تحقیقات ارتش آمریکا در
یوما هدایت شد. طی این پرواز زفیر 82 ساعت و 37 دقیقه را بدون وقفه در
آسمان سپری کرد. این زمان رکورد رسمی پرواز بدون سرنشین را که به اسم
شاهین جهانی، روبوت پرنده ایالات متحده با زمان 30 ساعت و 24 دقیقه ثبت
شده بود، شکست؛

حتی رکورد قبلی زفیر که در سال گذشته به دست آمده بود در بهترین حالت از 54 ساعت فراتر نمی‌رفت.

البته
رکورد به‌دست آمده غیررسمی است چراکه QinetiQ عضو FAI، فدراسیون
بین‌المللی هوانوردی نیست. FAI فدراسیون ورزش‌های هوایی در جهان است و
انحصار ثبت رکورد‌ها را در اختیار دارد.

وزارت دفاع آمریکا تحت عنوان برنامه‌ای موسوم به JCTD، در این پرواز آزمایشی سرمایه‌گذاری کرده است.

این
برنامه در راستای ارتقای فناوری‌هایی است که فرماندهان این کشور مایلند
آنها را در میدان جنگ به‌کار گیرند.مسئولان این طرح اعتقاد دارند زفیر
فاصله‌ای 2 ساله با تبدیل شدن به یک سامانه عملیاتی ایده آل دارد.

زفیر
یک مرحله دیگر بهسازی در پیش رو دارد و سازندگان می‌گویند که در تلاشند
سامانه‌ای قوی و قابل اطمینان طراحی کنند که برای ماه‌ها در آسمان باقی
می‌ماند.

پرواز آزمایشی زفیر با مشارکت وزارت دفاع بریتانیا طی
روز‌های 28 تا 31 جولای انجام گرفت. زفیر با وزن 30 کیـــلوگرم توسط کنترل
از راه دور به ارتــفاع عمـلیاتـی 18 کیلومتر هدایت شد و سپس در حالت
«خلبان اتوماتیک» به کمک ارتباط ماهواره‌ای به پروازش ادامه داد.

در این آزمایش تجهیزات ارتباطی به وزن 2 کیلوگرم بار پرنده شده بود.

در
نگاه نخست پرنده ملخ‌دار مشابه دیگر هواپیماهای مدل است و حتی با پرتاب
دستی شروع به پرواز می‌کند، ولی حقیقت این است که این وسیله بدون سرنشین
از پیشرفته‌ترین فناوری‌های روز دنیا بهره می‌گیرد.

ملخ‌ها نیروی چرخش خود را در طول شب از باتری‌های سولفور لیتیوم که در آفتاب روز شارژ شده اند، تامین می‌کنند.

متخصصان
برای رسیدن به این سطح از ذخیره انرژی و سبک وزنی تلاش بسیاری کرده‌اند.
فناوری باتری‌های این پرنده مربوط به شرکت سیون است که سال‌ها روی آن
تحقیق کرده و هم اینک QinetiQ اولین کاربر این محصول است.

زفیر
قابلیت خود را در برآمدن از پس شرایط آب و هوایی دشوار نیز نشان داده است.
این پرنده در حرارت 45 درجه‌ای صحرای سونوران واقع در آریزونا تا سرمای
منفی 70 درجه در ارتفاع 18 کیلومتری از سطح زمین آزموده شده است.

هم‌اکنون مهندسان QinetiQ در یک طرح دفاعی موسوم به کرکس در حال همکاری با غول هوانوردی آمریکا، بویینگ هستند. هدف این طرح طراحی بزرگ‌ترین هواپیمایی است که از خورشید تامین
نیرو می‌کند و قادر است باری به وزن 450 کیلوگرم را همراه خود به آسمان
حمل کند.

فرماندهان آمریکایی انتظار دارند طراحی به‌گونه‌ای باشد که
پرنده در مکان مورد نظر بالای یک نقطه مشخص روی زمین به‌مدت 5 سال بی‌وقفه
باقی بماند.QinetiQ علاوه بر کاربری امنیتی به‌دنبال توسعه فناوری UAV جهت
بهره‌گیری‌های غیرنظامی است.

این شرکت به همراه دانشگاه آبریس ویث
روی استفاده از فناوری مذکور برای مانیتورینگ زمین‌های کشاورزی تحقیق
می‌کند تا از این طریق آن نواحی که نیاز به کود دهی دارند شناسایی و از
دیگر بخش‌ها متمایز کنند.

                               تفاوت غذاهای سحری و افطار

داشتن تغذیه اى صحیح در ماه رمضان باعث مى شود تا روزه داران بتوانند با سلامتى این ماه را به پایان برسانند.

گرفتن روزه چه فوایدى براى بدن و سلامتى آن دارد؟

روزه
دارى مى تواند به تغذیه مناسب کمک شایانى نماید. بدن انسان براى حفظ
سلامتى خود، همواره مقدارى از چربى مواد غذایى را در نقاط مختلف ذخیره مى
کند.

به مرور زمان چربى هاى ذخیره شده تغییر رنگ داده و فشرده مى شوند و احتمال این که مورد استفاده مجدد قرار بگیرند بسیار کمتر مى شود.

روزه
دارى حتى در افراد لاغر یا با وزن طبیعى، به بدن فرصتى مى دهد تا این چربى
ها را از ذخایر آن آزاد کرده و مصرف نماید و پس از پایان روزه دارى به جاى
آن چربى هاى تازه و مناسب ترى را جایگزین نماید.

غذا خوردن سبب مى شود خون فراوانى به دستگاه گوارش سرازیر شود که به دنبال آن بى حالى و کاهش توان فعالیت هاى دقیق فکرى اتفاق مى افتد. روزه با استراحت دادن به دستگاه گوارش و فرستادن خون کافى
به سراسر بدن، بالاخص به سیستم اعصاب مى تواند به سلامتى بدن کمک شایانى
بنماید.

از نظر روانى هم، روزه دارى بسیار مفید است، چرا که مبارزه با خود در زمینه جلوگیرى از خوردن، سبب افزایش اعتماد به نفس مى شود که عامل اساسى در پیشگیرى از مشکلات روانى است.

چه
غذاهایى براى سحرى و چه غذاهایى براى افطارى مناسب است و اساسا آیا باید
میان این دو وعده، تفاوتى از لحاظ مواد غذایى که مورد استفاده قرار مى
گیرد، قائل شد یا خیر؟

بسیارى از افراد معتقدند هنگام سحرى
بایستى از مواد غذایى که انرژى بالایى دارند استفاده کنند تا در طول روز
احساس گرسنگى نکنند. به همین خاطر، خوردن غذاهاى چرب را ترجیح مى دهند، ولى بایستى توجه داشت که به دنبال مصرف مواد غذایى چرب،
تشنگى شدیدى عارض می شود که باعث ایجاد مشکلات عدیده اى در این افراد مى
گردد.

از طرف دیگر عده اى مواد قندى را ترجیح مى دهند. ذکر این
نکته ضرورى است که مصرف مواد قندى و شیرینى به مقدار زیاد و در یک وعده،
باعث افزایش ناگهانى هورمون انسولین در خون می شود و با توجه به این که
این هورمون باعث کاهش قند خون مى گردد ممکن است عوارضى چون سرگیجه، بى حالى، پرخاشگرى، عصبانیت و ضعف ناگهانى به وجود آید.

پس
بهتر است در وعده غذایى سحرى از موادغذایى استفاده شود که بتواند هم انرژى
روزانه را تامین کند و هم از افت ناگهانى قند خون جلوگیرى کند و مهم تر از
همه این که باعث ایجاد تشنگى شدید نشود.

آیا مى شود سحرى را به طور کلى حذف کرد؟

بسیارى
از افراد، وعده سحرى را به دلایل مختلفی از جمله عدم توانایى در بیدار شدن
هنگام سحر، حذف مى کنند. بایستى توجه داشت که در روزهاى عادى فاصله زمانى
بین دو وعده غذایى شام و صبحانه روز بعد، حدود ??ساعت است که تقریبا هفت
ساعت از آن در حال خواب مى گذرد. در ماه مبارک رمضان هم بایستى سعى شود
همین حداکثر فاصله زمانى بین وعده هاى غذایى رعایت شود. در صورت نخوردن
غذا در سحرى و حذف آن، فاصله بین یک وعده افطار تا وعده افطار بعدى حدود
20 تا 24 ساعت مى شود که خالى ماندن معده و نداشتن منبع انرژى براى این
مدت زمان طولانى، بسیار مضر است، زیرا تمامی فعل و انفعالات بدنى، از جمله
روند ترشح اسید و آنزیم هاى گوارشى، عدم در دسترس بودن آب براى فعل و انفعالات حیاتى و اتمام انرژى به علت مصرف فقط یک وعده غذا، دچار اختلال می گردند و عوارض مختلفى چون سوزش سردل ، زخم معده ، عدم تمرکز فکرى ، بی خوابى و عصبانیت دیده مى شود.

تفاوت بین وعده سحرى و افطارى چگونه باید باشد؟

بدن
ما در زمان افطار، در حال استراحت کامل است، بنابراین هنگام شروع افطار
بایستى از مواد غذایى سبک استفاده شود که به طور ناگهانى به دستگاه گوارش
فشاری وارد نشود. لذا توصیه مى کنیم افطار خود را با چند عدد خرما همراه با یک استکان چاى یا شیر ولرم باز کنید و بین افطارى و شام خود فاصله اى را در نظر بگیرید، مثلا در
این فاصله مى توانید وضو گرفته و نمازتان را بخوانید که هم ثواب نماز اول وقت را ببرید و هم حرکات نماز باعث شود بدنتان کمى از حالت استراحت درآید.

توصیه مى شود که شام خود را با غذاهاى سبک، کم قند و فیبردار مثل سوپ و سبزیجات یا سالاد که
فشار چندانى به معده وارد نمى کنند شروع کرده و سپس به سراغ شام اصلى
بروید. چرا که مصرف بیش از حد مواد غذایى شیرین و پُرچرب هنگام افطار،
منجر به تشنگى مى شود و مصرف زیاد نوشیدنی ها ،
بالاخص مایعات خنک، با رقیق کردن اسید و آنزیم هاى دستگاه گوارش سبب
اختلال در هضم و جذب مواد غذایى مى گردد و این مساله مشکلاتی مانند درد
شکم و نفخ را در پیش دارد.

زولبیا و بامیه به صورت سنتى، از قدیم سر سفره هاى افطار موجود است. ضرورتى در مصرف آن وجود دارد؟

هنگام
افطار ذخیره قندى بدن بسیار کم است و به همین دلیل بهتر است در زمان
افطار، با خوردن مواد قندى این کمبود جبران شود. بنابراین مصرف زولبیا یا
بامیه در هنگام افطار مجاز است، البته به مقدار کم، زیرا مصرف بیش از حد
آن به خاطر استفاده از روغن، کره و ماست و ادویه جات مختلف در ترکیبات این نوع شیرینى و عدم اطمینان کافى به منابع مذکور ممکن است سبب مسمومیت هاى غذایى شود.

علاوه بر آن مصرف بیش از حد زولبیا و بامیه با توجه به این که اشتها را کاهش مى دهد، باعث عدم مصرف مواد غذایی مورد نیاز بدن مى شود.

                               تفاوت غذاهای سحری و افطار

داشتن تغذیه اى صحیح در ماه رمضان باعث مى شود تا روزه داران بتوانند با سلامتى این ماه را به پایان برسانند.

گرفتن روزه چه فوایدى براى بدن و سلامتى آن دارد؟

روزه
دارى مى تواند به تغذیه مناسب کمک شایانى نماید. بدن انسان براى حفظ
سلامتى خود، همواره مقدارى از چربى مواد غذایى را در نقاط مختلف ذخیره مى
کند.

به مرور زمان چربى هاى ذخیره شده تغییر رنگ داده و فشرده مى شوند و احتمال این که مورد استفاده مجدد قرار بگیرند بسیار کمتر مى شود.

روزه
دارى حتى در افراد لاغر یا با وزن طبیعى، به بدن فرصتى مى دهد تا این چربى
ها را از ذخایر آن آزاد کرده و مصرف نماید و پس از پایان روزه دارى به جاى
آن چربى هاى تازه و مناسب ترى را جایگزین نماید.

غذا خوردن سبب مى شود خون فراوانى به دستگاه گوارش سرازیر شود که به دنبال آن بى حالى و کاهش توان فعالیت هاى دقیق فکرى اتفاق مى افتد. روزه با استراحت دادن به دستگاه گوارش و فرستادن خون کافى
به سراسر بدن، بالاخص به سیستم اعصاب مى تواند به سلامتى بدن کمک شایانى
بنماید.

از نظر روانى هم، روزه دارى بسیار مفید است، چرا که مبارزه با خود در زمینه جلوگیرى از خوردن، سبب افزایش اعتماد به نفس مى شود که عامل اساسى در پیشگیرى از مشکلات روانى است.

چه
غذاهایى براى سحرى و چه غذاهایى براى افطارى مناسب است و اساسا آیا باید
میان این دو وعده، تفاوتى از لحاظ مواد غذایى که مورد استفاده قرار مى
گیرد، قائل شد یا خیر؟

بسیارى از افراد معتقدند هنگام سحرى
بایستى از مواد غذایى که انرژى بالایى دارند استفاده کنند تا در طول روز
احساس گرسنگى نکنند. به همین خاطر، خوردن غذاهاى چرب را ترجیح مى دهند، ولى بایستى توجه داشت که به دنبال مصرف مواد غذایى چرب،
تشنگى شدیدى عارض می شود که باعث ایجاد مشکلات عدیده اى در این افراد مى
گردد.

از طرف دیگر عده اى مواد قندى را ترجیح مى دهند. ذکر این
نکته ضرورى است که مصرف مواد قندى و شیرینى به مقدار زیاد و در یک وعده،
باعث افزایش ناگهانى هورمون انسولین در خون می شود و با توجه به این که
این هورمون باعث کاهش قند خون مى گردد ممکن است عوارضى چون سرگیجه، بى حالى، پرخاشگرى، عصبانیت و ضعف ناگهانى به وجود آید.

پس
بهتر است در وعده غذایى سحرى از موادغذایى استفاده شود که بتواند هم انرژى
روزانه را تامین کند و هم از افت ناگهانى قند خون جلوگیرى کند و مهم تر از
همه این که باعث ایجاد تشنگى شدید نشود.

آیا مى شود سحرى را به طور کلى حذف کرد؟

بسیارى
از افراد، وعده سحرى را به دلایل مختلفی از جمله عدم توانایى در بیدار شدن
هنگام سحر، حذف مى کنند. بایستى توجه داشت که در روزهاى عادى فاصله زمانى
بین دو وعده غذایى شام و صبحانه روز بعد، حدود ??ساعت است که تقریبا هفت
ساعت از آن در حال خواب مى گذرد. در ماه مبارک رمضان هم بایستى سعى شود
همین حداکثر فاصله زمانى بین وعده هاى غذایى رعایت شود. در صورت نخوردن
غذا در سحرى و حذف آن، فاصله بین یک وعده افطار تا وعده افطار بعدى حدود
20 تا 24 ساعت مى شود که خالى ماندن معده و نداشتن منبع انرژى براى این
مدت زمان طولانى، بسیار مضر است، زیرا تمامی فعل و انفعالات بدنى، از جمله
روند ترشح اسید و آنزیم هاى گوارشى، عدم در دسترس بودن آب براى فعل و انفعالات حیاتى و اتمام انرژى به علت مصرف فقط یک وعده غذا، دچار اختلال می گردند و عوارض مختلفى چون سوزش سردل ، زخم معده ، عدم تمرکز فکرى ، بی خوابى و عصبانیت دیده مى شود.

تفاوت بین وعده سحرى و افطارى چگونه باید باشد؟

بدن
ما در زمان افطار، در حال استراحت کامل است، بنابراین هنگام شروع افطار
بایستى از مواد غذایى سبک استفاده شود که به طور ناگهانى به دستگاه گوارش
فشاری وارد نشود. لذا توصیه مى کنیم افطار خود را با چند عدد خرما همراه با یک استکان چاى یا شیر ولرم باز کنید و بین افطارى و شام خود فاصله اى را در نظر بگیرید، مثلا در
این فاصله مى توانید وضو گرفته و نمازتان را بخوانید که هم ثواب نماز اول وقت را ببرید و هم حرکات نماز باعث شود بدنتان کمى از حالت استراحت درآید.

توصیه مى شود که شام خود را با غذاهاى سبک، کم قند و فیبردار مثل سوپ و سبزیجات یا سالاد که
فشار چندانى به معده وارد نمى کنند شروع کرده و سپس به سراغ شام اصلى
بروید. چرا که مصرف بیش از حد مواد غذایى شیرین و پُرچرب هنگام افطار،
منجر به تشنگى مى شود و مصرف زیاد نوشیدنی ها ،
بالاخص مایعات خنک، با رقیق کردن اسید و آنزیم هاى دستگاه گوارش سبب
اختلال در هضم و جذب مواد غذایى مى گردد و این مساله مشکلاتی مانند درد
شکم و نفخ را در پیش دارد.

زولبیا و بامیه به صورت سنتى، از قدیم سر سفره هاى افطار موجود است. ضرورتى در مصرف آن وجود دارد؟

هنگام
افطار ذخیره قندى بدن بسیار کم است و به همین دلیل بهتر است در زمان
افطار، با خوردن مواد قندى این کمبود جبران شود. بنابراین مصرف زولبیا یا
بامیه در هنگام افطار مجاز است، البته به مقدار کم، زیرا مصرف بیش از حد
آن به خاطر استفاده از روغن، کره و ماست و ادویه جات مختلف در ترکیبات این نوع شیرینى و عدم اطمینان کافى به منابع مذکور ممکن است سبب مسمومیت هاى غذایى شود.

علاوه بر آن مصرف بیش از حد زولبیا و بامیه با توجه به این که اشتها را کاهش مى دهد، باعث عدم مصرف مواد غذایی مورد نیاز بدن مى شود.

                               تفاوت غذاهای سحری و افطار

داشتن تغذیه اى صحیح در ماه رمضان باعث مى شود تا روزه داران بتوانند با سلامتى این ماه را به پایان برسانند.

گرفتن روزه چه فوایدى براى بدن و سلامتى آن دارد؟

روزه
دارى مى تواند به تغذیه مناسب کمک شایانى نماید. بدن انسان براى حفظ
سلامتى خود، همواره مقدارى از چربى مواد غذایى را در نقاط مختلف ذخیره مى
کند.

به مرور زمان چربى هاى ذخیره شده تغییر رنگ داده و فشرده مى شوند و احتمال این که مورد استفاده مجدد قرار بگیرند بسیار کمتر مى شود.

روزه
دارى حتى در افراد لاغر یا با وزن طبیعى، به بدن فرصتى مى دهد تا این چربى
ها را از ذخایر آن آزاد کرده و مصرف نماید و پس از پایان روزه دارى به جاى
آن چربى هاى تازه و مناسب ترى را جایگزین نماید.

غذا خوردن سبب مى شود خون فراوانى به دستگاه گوارش سرازیر شود که به دنبال آن بى حالى و کاهش توان فعالیت هاى دقیق فکرى اتفاق مى افتد. روزه با استراحت دادن به دستگاه گوارش و فرستادن خون کافى
به سراسر بدن، بالاخص به سیستم اعصاب مى تواند به سلامتى بدن کمک شایانى
بنماید.

از نظر روانى هم، روزه دارى بسیار مفید است، چرا که مبارزه با خود در زمینه جلوگیرى از خوردن، سبب افزایش اعتماد به نفس مى شود که عامل اساسى در پیشگیرى از مشکلات روانى است.

چه
غذاهایى براى سحرى و چه غذاهایى براى افطارى مناسب است و اساسا آیا باید
میان این دو وعده، تفاوتى از لحاظ مواد غذایى که مورد استفاده قرار مى
گیرد، قائل شد یا خیر؟

بسیارى از افراد معتقدند هنگام سحرى
بایستى از مواد غذایى که انرژى بالایى دارند استفاده کنند تا در طول روز
احساس گرسنگى نکنند. به همین خاطر، خوردن غذاهاى چرب را ترجیح مى دهند، ولى بایستى توجه داشت که به دنبال مصرف مواد غذایى چرب،
تشنگى شدیدى عارض می شود که باعث ایجاد مشکلات عدیده اى در این افراد مى
گردد.

از طرف دیگر عده اى مواد قندى را ترجیح مى دهند. ذکر این
نکته ضرورى است که مصرف مواد قندى و شیرینى به مقدار زیاد و در یک وعده،
باعث افزایش ناگهانى هورمون انسولین در خون می شود و با توجه به این که
این هورمون باعث کاهش قند خون مى گردد ممکن است عوارضى چون سرگیجه، بى حالى، پرخاشگرى، عصبانیت و ضعف ناگهانى به وجود آید.

پس
بهتر است در وعده غذایى سحرى از موادغذایى استفاده شود که بتواند هم انرژى
روزانه را تامین کند و هم از افت ناگهانى قند خون جلوگیرى کند و مهم تر از
همه این که باعث ایجاد تشنگى شدید نشود.

آیا مى شود سحرى را به طور کلى حذف کرد؟

بسیارى
از افراد، وعده سحرى را به دلایل مختلفی از جمله عدم توانایى در بیدار شدن
هنگام سحر، حذف مى کنند. بایستى توجه داشت که در روزهاى عادى فاصله زمانى
بین دو وعده غذایى شام و صبحانه روز بعد، حدود ??ساعت است که تقریبا هفت
ساعت از آن در حال خواب مى گذرد. در ماه مبارک رمضان هم بایستى سعى شود
همین حداکثر فاصله زمانى بین وعده هاى غذایى رعایت شود. در صورت نخوردن
غذا در سحرى و حذف آن، فاصله بین یک وعده افطار تا وعده افطار بعدى حدود
20 تا 24 ساعت مى شود که خالى ماندن معده و نداشتن منبع انرژى براى این
مدت زمان طولانى، بسیار مضر است، زیرا تمامی فعل و انفعالات بدنى، از جمله
روند ترشح اسید و آنزیم هاى گوارشى، عدم در دسترس بودن آب براى فعل و انفعالات حیاتى و اتمام انرژى به علت مصرف فقط یک وعده غذا، دچار اختلال می گردند و عوارض مختلفى چون سوزش سردل ، زخم معده ، عدم تمرکز فکرى ، بی خوابى و عصبانیت دیده مى شود.

تفاوت بین وعده سحرى و افطارى چگونه باید باشد؟

بدن
ما در زمان افطار، در حال استراحت کامل است، بنابراین هنگام شروع افطار
بایستى از مواد غذایى سبک استفاده شود که به طور ناگهانى به دستگاه گوارش
فشاری وارد نشود. لذا توصیه مى کنیم افطار خود را با چند عدد خرما همراه با یک استکان چاى یا شیر ولرم باز کنید و بین افطارى و شام خود فاصله اى را در نظر بگیرید، مثلا در
این فاصله مى توانید وضو گرفته و نمازتان را بخوانید که هم ثواب نماز اول وقت را ببرید و هم حرکات نماز باعث شود بدنتان کمى از حالت استراحت درآید.

توصیه مى شود که شام خود را با غذاهاى سبک، کم قند و فیبردار مثل سوپ و سبزیجات یا سالاد که
فشار چندانى به معده وارد نمى کنند شروع کرده و سپس به سراغ شام اصلى
بروید. چرا که مصرف بیش از حد مواد غذایى شیرین و پُرچرب هنگام افطار،
منجر به تشنگى مى شود و مصرف زیاد نوشیدنی ها ،
بالاخص مایعات خنک، با رقیق کردن اسید و آنزیم هاى دستگاه گوارش سبب
اختلال در هضم و جذب مواد غذایى مى گردد و این مساله مشکلاتی مانند درد
شکم و نفخ را در پیش دارد.

زولبیا و بامیه به صورت سنتى، از قدیم سر سفره هاى افطار موجود است. ضرورتى در مصرف آن وجود دارد؟

هنگام
افطار ذخیره قندى بدن بسیار کم است و به همین دلیل بهتر است در زمان
افطار، با خوردن مواد قندى این کمبود جبران شود. بنابراین مصرف زولبیا یا
بامیه در هنگام افطار مجاز است، البته به مقدار کم، زیرا مصرف بیش از حد
آن به خاطر استفاده از روغن، کره و ماست و ادویه جات مختلف در ترکیبات این نوع شیرینى و عدم اطمینان کافى به منابع مذکور ممکن است سبب مسمومیت هاى غذایى شود.

علاوه بر آن مصرف بیش از حد زولبیا و بامیه با توجه به این که اشتها را کاهش مى دهد، باعث عدم مصرف مواد غذایی مورد نیاز بدن مى شود.

                               تفاوت غذاهای سحری و افطار

داشتن تغذیه اى صحیح در ماه رمضان باعث مى شود تا روزه داران بتوانند با سلامتى این ماه را به پایان برسانند.

گرفتن روزه چه فوایدى براى بدن و سلامتى آن دارد؟

روزه
دارى مى تواند به تغذیه مناسب کمک شایانى نماید. بدن انسان براى حفظ
سلامتى خود، همواره مقدارى از چربى مواد غذایى را در نقاط مختلف ذخیره مى
کند.

به مرور زمان چربى هاى ذخیره شده تغییر رنگ داده و فشرده مى شوند و احتمال این که مورد استفاده مجدد قرار بگیرند بسیار کمتر مى شود.

روزه
دارى حتى در افراد لاغر یا با وزن طبیعى، به بدن فرصتى مى دهد تا این چربى
ها را از ذخایر آن آزاد کرده و مصرف نماید و پس از پایان روزه دارى به جاى
آن چربى هاى تازه و مناسب ترى را جایگزین نماید.

غذا خوردن سبب مى شود خون فراوانى به دستگاه گوارش سرازیر شود که به دنبال آن بى حالى و کاهش توان فعالیت هاى دقیق فکرى اتفاق مى افتد. روزه با استراحت دادن به دستگاه گوارش و فرستادن خون کافى
به سراسر بدن، بالاخص به سیستم اعصاب مى تواند به سلامتى بدن کمک شایانى
بنماید.

از نظر روانى هم، روزه دارى بسیار مفید است، چرا که مبارزه با خود در زمینه جلوگیرى از خوردن، سبب افزایش اعتماد به نفس مى شود که عامل اساسى در پیشگیرى از مشکلات روانى است.

چه
غذاهایى براى سحرى و چه غذاهایى براى افطارى مناسب است و اساسا آیا باید
میان این دو وعده، تفاوتى از لحاظ مواد غذایى که مورد استفاده قرار مى
گیرد، قائل شد یا خیر؟

بسیارى از افراد معتقدند هنگام سحرى
بایستى از مواد غذایى که انرژى بالایى دارند استفاده کنند تا در طول روز
احساس گرسنگى نکنند. به همین خاطر، خوردن غذاهاى چرب را ترجیح مى دهند، ولى بایستى توجه داشت که به دنبال مصرف مواد غذایى چرب،
تشنگى شدیدى عارض می شود که باعث ایجاد مشکلات عدیده اى در این افراد مى
گردد.

از طرف دیگر عده اى مواد قندى را ترجیح مى دهند. ذکر این
نکته ضرورى است که مصرف مواد قندى و شیرینى به مقدار زیاد و در یک وعده،
باعث افزایش ناگهانى هورمون انسولین در خون می شود و با توجه به این که
این هورمون باعث کاهش قند خون مى گردد ممکن است عوارضى چون سرگیجه، بى حالى، پرخاشگرى، عصبانیت و ضعف ناگهانى به وجود آید.

پس
بهتر است در وعده غذایى سحرى از موادغذایى استفاده شود که بتواند هم انرژى
روزانه را تامین کند و هم از افت ناگهانى قند خون جلوگیرى کند و مهم تر از
همه این که باعث ایجاد تشنگى شدید نشود.

آیا مى شود سحرى را به طور کلى حذف کرد؟

بسیارى
از افراد، وعده سحرى را به دلایل مختلفی از جمله عدم توانایى در بیدار شدن
هنگام سحر، حذف مى کنند. بایستى توجه داشت که در روزهاى عادى فاصله زمانى
بین دو وعده غذایى شام و صبحانه روز بعد، حدود ??ساعت است که تقریبا هفت
ساعت از آن در حال خواب مى گذرد. در ماه مبارک رمضان هم بایستى سعى شود
همین حداکثر فاصله زمانى بین وعده هاى غذایى رعایت شود. در صورت نخوردن
غذا در سحرى و حذف آن، فاصله بین یک وعده افطار تا وعده افطار بعدى حدود
20 تا 24 ساعت مى شود که خالى ماندن معده و نداشتن منبع انرژى براى این
مدت زمان طولانى، بسیار مضر است، زیرا تمامی فعل و انفعالات بدنى، از جمله
روند ترشح اسید و آنزیم هاى گوارشى، عدم در دسترس بودن آب براى فعل و انفعالات حیاتى و اتمام انرژى به علت مصرف فقط یک وعده غذا، دچار اختلال می گردند و عوارض مختلفى چون سوزش سردل ، زخم معده ، عدم تمرکز فکرى ، بی خوابى و عصبانیت دیده مى شود.

تفاوت بین وعده سحرى و افطارى چگونه باید باشد؟

بدن
ما در زمان افطار، در حال استراحت کامل است، بنابراین هنگام شروع افطار
بایستى از مواد غذایى سبک استفاده شود که به طور ناگهانى به دستگاه گوارش
فشاری وارد نشود. لذا توصیه مى کنیم افطار خود را با چند عدد خرما همراه با یک استکان چاى یا شیر ولرم باز کنید و بین افطارى و شام خود فاصله اى را در نظر بگیرید، مثلا در
این فاصله مى توانید وضو گرفته و نمازتان را بخوانید که هم ثواب نماز اول وقت را ببرید و هم حرکات نماز باعث شود بدنتان کمى از حالت استراحت درآید.

توصیه مى شود که شام خود را با غذاهاى سبک، کم قند و فیبردار مثل سوپ و سبزیجات یا سالاد که
فشار چندانى به معده وارد نمى کنند شروع کرده و سپس به سراغ شام اصلى
بروید. چرا که مصرف بیش از حد مواد غذایى شیرین و پُرچرب هنگام افطار،
منجر به تشنگى مى شود و مصرف زیاد نوشیدنی ها ،
بالاخص مایعات خنک، با رقیق کردن اسید و آنزیم هاى دستگاه گوارش سبب
اختلال در هضم و جذب مواد غذایى مى گردد و این مساله مشکلاتی مانند درد
شکم و نفخ را در پیش دارد.

زولبیا و بامیه به صورت سنتى، از قدیم سر سفره هاى افطار موجود است. ضرورتى در مصرف آن وجود دارد؟

هنگام
افطار ذخیره قندى بدن بسیار کم است و به همین دلیل بهتر است در زمان
افطار، با خوردن مواد قندى این کمبود جبران شود. بنابراین مصرف زولبیا یا
بامیه در هنگام افطار مجاز است، البته به مقدار کم، زیرا مصرف بیش از حد
آن به خاطر استفاده از روغن، کره و ماست و ادویه جات مختلف در ترکیبات این نوع شیرینى و عدم اطمینان کافى به منابع مذکور ممکن است سبب مسمومیت هاى غذایى شود.

علاوه بر آن مصرف بیش از حد زولبیا و بامیه با توجه به این که اشتها را کاهش مى دهد، باعث عدم مصرف مواد غذایی مورد نیاز بدن مى شود.

                               تفاوت غذاهای سحری و افطار

داشتن تغذیه اى صحیح در ماه رمضان باعث مى شود تا روزه داران بتوانند با سلامتى این ماه را به پایان برسانند.

گرفتن روزه چه فوایدى براى بدن و سلامتى آن دارد؟

روزه
دارى مى تواند به تغذیه مناسب کمک شایانى نماید. بدن انسان براى حفظ
سلامتى خود، همواره مقدارى از چربى مواد غذایى را در نقاط مختلف ذخیره مى
کند.

به مرور زمان چربى هاى ذخیره شده تغییر رنگ داده و فشرده مى شوند و احتمال این که مورد استفاده مجدد قرار بگیرند بسیار کمتر مى شود.

روزه
دارى حتى در افراد لاغر یا با وزن طبیعى، به بدن فرصتى مى دهد تا این چربى
ها را از ذخایر آن آزاد کرده و مصرف نماید و پس از پایان روزه دارى به جاى
آن چربى هاى تازه و مناسب ترى را جایگزین نماید.

غذا خوردن سبب مى شود خون فراوانى به دستگاه گوارش سرازیر شود که به دنبال آن بى حالى و کاهش توان فعالیت هاى دقیق فکرى اتفاق مى افتد. روزه با استراحت دادن به دستگاه گوارش و فرستادن خون کافى
به سراسر بدن، بالاخص به سیستم اعصاب مى تواند به سلامتى بدن کمک شایانى
بنماید.

از نظر روانى هم، روزه دارى بسیار مفید است، چرا که مبارزه با خود در زمینه جلوگیرى از خوردن، سبب افزایش اعتماد به نفس مى شود که عامل اساسى در پیشگیرى از مشکلات روانى است.

چه
غذاهایى براى سحرى و چه غذاهایى براى افطارى مناسب است و اساسا آیا باید
میان این دو وعده، تفاوتى از لحاظ مواد غذایى که مورد استفاده قرار مى
گیرد، قائل شد یا خیر؟

بسیارى از افراد معتقدند هنگام سحرى
بایستى از مواد غذایى که انرژى بالایى دارند استفاده کنند تا در طول روز
احساس گرسنگى نکنند. به همین خاطر، خوردن غذاهاى چرب را ترجیح مى دهند، ولى بایستى توجه داشت که به دنبال مصرف مواد غذایى چرب،
تشنگى شدیدى عارض می شود که باعث ایجاد مشکلات عدیده اى در این افراد مى
گردد.

از طرف دیگر عده اى مواد قندى را ترجیح مى دهند. ذکر این
نکته ضرورى است که مصرف مواد قندى و شیرینى به مقدار زیاد و در یک وعده،
باعث افزایش ناگهانى هورمون انسولین در خون می شود و با توجه به این که
این هورمون باعث کاهش قند خون مى گردد ممکن است عوارضى چون سرگیجه، بى حالى، پرخاشگرى، عصبانیت و ضعف ناگهانى به وجود آید.

پس
بهتر است در وعده غذایى سحرى از موادغذایى استفاده شود که بتواند هم انرژى
روزانه را تامین کند و هم از افت ناگهانى قند خون جلوگیرى کند و مهم تر از
همه این که باعث ایجاد تشنگى شدید نشود.

آیا مى شود سحرى را به طور کلى حذف کرد؟

بسیارى
از افراد، وعده سحرى را به دلایل مختلفی از جمله عدم توانایى در بیدار شدن
هنگام سحر، حذف مى کنند. بایستى توجه داشت که در روزهاى عادى فاصله زمانى
بین دو وعده غذایى شام و صبحانه روز بعد، حدود ??ساعت است که تقریبا هفت
ساعت از آن در حال خواب مى گذرد. در ماه مبارک رمضان هم بایستى سعى شود
همین حداکثر فاصله زمانى بین وعده هاى غذایى رعایت شود. در صورت نخوردن
غذا در سحرى و حذف آن، فاصله بین یک وعده افطار تا وعده افطار بعدى حدود
20 تا 24 ساعت مى شود که خالى ماندن معده و نداشتن منبع انرژى براى این
مدت زمان طولانى، بسیار مضر است، زیرا تمامی فعل و انفعالات بدنى، از جمله
روند ترشح اسید و آنزیم هاى گوارشى، عدم در دسترس بودن آب براى فعل و انفعالات حیاتى و اتمام انرژى به علت مصرف فقط یک وعده غذا، دچار اختلال می گردند و عوارض مختلفى چون سوزش سردل ، زخم معده ، عدم تمرکز فکرى ، بی خوابى و عصبانیت دیده مى شود.

تفاوت بین وعده سحرى و افطارى چگونه باید باشد؟

بدن
ما در زمان افطار، در حال استراحت کامل است، بنابراین هنگام شروع افطار
بایستى از مواد غذایى سبک استفاده شود که به طور ناگهانى به دستگاه گوارش
فشاری وارد نشود. لذا توصیه مى کنیم افطار خود را با چند عدد خرما همراه با یک استکان چاى یا شیر ولرم باز کنید و بین افطارى و شام خود فاصله اى را در نظر بگیرید، مثلا در
این فاصله مى توانید وضو گرفته و نمازتان را بخوانید که هم ثواب نماز اول وقت را ببرید و هم حرکات نماز باعث شود بدنتان کمى از حالت استراحت درآید.

توصیه مى شود که شام خود را با غذاهاى سبک، کم قند و فیبردار مثل سوپ و سبزیجات یا سالاد که
فشار چندانى به معده وارد نمى کنند شروع کرده و سپس به سراغ شام اصلى
بروید. چرا که مصرف بیش از حد مواد غذایى شیرین و پُرچرب هنگام افطار،
منجر به تشنگى مى شود و مصرف زیاد نوشیدنی ها ،
بالاخص مایعات خنک، با رقیق کردن اسید و آنزیم هاى دستگاه گوارش سبب
اختلال در هضم و جذب مواد غذایى مى گردد و این مساله مشکلاتی مانند درد
شکم و نفخ را در پیش دارد.

زولبیا و بامیه به صورت سنتى، از قدیم سر سفره هاى افطار موجود است. ضرورتى در مصرف آن وجود دارد؟

هنگام
افطار ذخیره قندى بدن بسیار کم است و به همین دلیل بهتر است در زمان
افطار، با خوردن مواد قندى این کمبود جبران شود. بنابراین مصرف زولبیا یا
بامیه در هنگام افطار مجاز است، البته به مقدار کم، زیرا مصرف بیش از حد
آن به خاطر استفاده از روغن، کره و ماست و ادویه جات مختلف در ترکیبات این نوع شیرینى و عدم اطمینان کافى به منابع مذکور ممکن است سبب مسمومیت هاى غذایى شود.

علاوه بر آن مصرف بیش از حد زولبیا و بامیه با توجه به این که اشتها را کاهش مى دهد، باعث عدم مصرف مواد غذایی مورد نیاز بدن مى شود.